زغالسنگ مارک شعله بند d:اين مارک  بندرت در معادن ايران يافت مى شود. تنها در زون مرحله دوم دگرگونى در حوضه البرز مارک D ديده شده است . در منطقه گلندرود، کيت رود کجور ، رودبار و پايانه قسمت خاورى آلاشت ذغال مارک D با دارا بودن مقدار مواد فرار زياد  2/49 -1/41 درصد ارزش گرمايى کم (7770  7430 کيلوکالرى برکيلوگرم ) قابليت پخت (Y=0 ميلى متر) مشخص است . اين مارک داراى رنگ سياه و جلاى صمغى  ( رزينى ) و شکستگى هاى درونى و پودر قهوه اى رنگ است .

1-      زغالسنگ مارک گازى (گ):اين نوع زغالسنگ  در مناطق گلندرود و قسمتهاى خاورى منطقه ذغالخيز آلاشت ، کارمزد، زير آب

سه نوع سوخت فسیلی اصلی وجود دارد که عبارتند از: ذغال سنگ ، نفت و گاز طبیعی . هر سه نوع سوخت فوق صدها میلیون سال پیش و قبل از عصر دایناسورها تشکیل شده اند. از این روی نام آنها را سوختهای فسیلی گذاشته اند. سن تشکیل آنها را دورة کربونیفر نام نهاده اند. این دوره بخشی از دوران پالئوزوئیک است . دورة کربونیفر نام خود را از کربن ، که عنصر اصلی ذغال سنگ و سایر سوختهای فسیلی می باشد گرفته است ذغالسنگ ماده ای سخت و سیاهرنگ است. ذغالسنگ از کربن ، ئیدروژن ، اکسیژن ، نیتروژن و مقادیر متغیری سولفور تشکیل شده است. سه نوع اصلی ذغالسنگ عبارتند از : آنتراسیت (ذغالسنگ خشک خالص) ، بیتومین (قیر) و لیگنیت (ذغال قهوه ای رنگ).